... Aurificina is het Latijnse woord voor "goudsmid atelier". Afgeleid van aurifex (“‘goudsmid’”) en aurum (“‘goud’”) + faciō (“‘ik maak’”)

2015-10-03

Les 4: Ringen met Klauwzetting

En hier zijn ze dan op een rijtje de ringen met klauwzetting.


Uit het vogelperspectief:


Frieda vond het moeilijk om de klauwtjes allemaal mooi gelijk te zetten en de pin in het midden mooi recht te solderen.
Sybille heeft als oplossing de volgende keer de pin door de zetting en ring solderen.
Van Catherine komt de tip om de pin zeker niet af te zagen...

Veronique zette de klauwzetting met het "gezicht" naar beneden en soldeerde de ring erop met behulp van een derde handje, dit lukte goed.  Ze vind het spijtig dat de parel niet helemaal tot  beneden komt, maar blijkbaar is dat wel normaal. Waar zij wil op letten is bij het kloppen in de ponsen niet te hard te kloppen (ronding van de draad wordt anders plat)

Kathy maakte eerst een klauwzetting voor een vilten bal, en oxideerde de zetting met "blitzbeits" om later het zilver niet te moeten kuisen en daardoor de viltbal te verkleuren.  Om de oxidatie te egaliseren zette ze er nog een laagje boenwas op (witte boenwas aangelegd met terpentijn). Ook om te verhinderen dat het geoxideerde laagje aftrekt.

Tine gaf de tip dat een badje in bleekwater ook voor een mooie oxidatie zorgt maar dit kan natuurlijk enkel bij stukken die achteraf niet meer gemanipuleerd moeten worden

Bij Kathy's tweede ring was de pin voor het klinken een beetje te lang, waardoor de zetting een beetje uit centrum is gekomen. Hier gaat de pin dwars door de ring, Bij de vilten bol is de pin erop gesoldeerd. Kathy vind beide technieken even gemakkelijk.

Tine wou ook met een kraal werken en heeft gewoon een pin door een doorboorde parel gestoken en die er in geklonken.  Ze zette haar zetting 
Tine bevestigde wat Veronique zei, dat het goed opletten was bij het rondzetten van de klauwen om ze niet plat te meppen. Annelies gaf de tip dat men met een houten teerling en bol dit gemakkelijker afwerken kan. Ook als men een plaat met textuur wil opdiepen is het best om een houten teerling te nemen.
De zetting zit zijkant op de ring, en word zo verzonken tussen de vingers gedragen - steekt dus minder ver uit.

Karlien werkte ook met een pin door zetting en ring, haar kraal heeft een boorgat en is van kristal. Zij vergat deze vast te lijmen, maar ik denk dat dit een goede zaak is, Lijm zou echter de transparantie van het kristal verminderen. Zij is bezig een tweede ring te maken, die die blinkend wordt afgewerkt. (dus in de polijsttrommel voor het kristalletje vastgezet wordt). Ook de tweede ring zal worden verguld (na het eten van de steen)

—> Het zou handig zijn om een lijstje te hebben welke stenen er tegen kunnen als het metaal verguld wordt. Niet poroese stenen.

Ines had te diep ingevuld waardoor het solderen van het "kruis" al moeilijk begon. Ze bracht structuur aan op haar ringband en bewerkte deze met een bruneelstaal.

Christophe gebruikte net zo als ik een "goedkope" parel en we kwamen beiden hetzelfde tegen: Het boorgat zit niet in het centrum en daardoor trekt de zetting scheef.
Stefanie maakte eerst een gewoon ringetje en soldeeerde er pareldraad rond. De klauwen zijn van getorste draad.  De naden van de twee ringen moeten hier op dezelfde plaats staan.  De pareldraad is niet rond om rond gesoldeerd, maar enkel op bepaalde plaatsen.